Унутпа Бегиш, Ulukmanapo

Күздүн шамалында учкан сары жалбырактай
Көңүлүбүз жерге түштү бирибизге жакпай,
Мен баары бир бирге түшкөн сүрөтүңдү сактайм
Жарык болгон асманымды булуттарың каптайт,
Күндүн нурун көргүм келип тиктеп түндү жамынып
Жылдыздар да бекиниптир бүгүн сага багынып
Белек кылган шакегимди керек эмес тагынып,
Идеалдуу мүмкүнчүлүк жүргөндөргө жагынып
Унутпагын эми, мен унутпайм сени
Экөөбүздүн ортобузда сезим калды кемип,
Сүйчү белең мени, айтчы, жаным, деги?
Эстеп жүрөм ошондо мен сүйүү бар экенин
Унутпагын эми, мен унутпайм сени
Экөөбүздүн ортобузда сезим калды кемип,
Сүйчү белең мени, айтчы, жаным, деги?
Эстеп жүрөм ошондо мен сүйүү бар экенин,
Жаздын нөшөрлөгөн жамгырындай жашың акты
Көрө албай жүргөнгө сени бул көрүнүш жакты
Жаман көрүп ошол кезде болгон учур чакты
Кучактадым сени эмес биз жолуккан бакты,